Het is mooi om te zien hoe leuk sommige oude mensen samen zijn. Zo fietse ik vandaag achter een wat ouder echtpaar, met beide dezelfde fiets en elk een identiek tasje onder het zadel. Ook hadden ze dezelfde fietstassen en droegen ze allebei een rode jas.
Natuurlijk waren er ook verschillen, zo had de vrouw een bril en de man niet en kon de man nog wat harder fietsen dan de vrouw. Dit laatste resulteerde in het fijnste. Elke keer als de vrouw wat achterop raakte, remde de man wat af en legde hij zijn hand op haar schouder. Een gebaar van, kom maar, ik wacht op je en ik help je vooruit.
Zo wil ik ook wel heel oud worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten