Dat las ik net, terwijl op datzelfde moment net mijn ene allerlievelingsliedje over ging in mijn andere allerlievelingsliedje.
Mijn allerlievelingsliedjes zijn brothers on a hotel bed en what sarah said, beide van Death cab for cutie. Ik heb veel lievelingsliedjes, heel veel. Dat zijn alle liedjes die ik op elk moment kan luisteren en zo vaak ik wil. Het liefst zo vaak mogelijk, ze vervelen nooit. In die categorie vallen liedjes als Lua van Bright Eyes, Tunnels van Arcade Fire en Killed by the boom van the Veils. Wat het verschil is tussen deze (en nog vele andere) liedjes en mijn aller aller aller lievelingsliedjes was mij tot net onbekend. Totdat ik me besefte dat ik me als betoverd voel als ik deze liedjes weer hoor, ik kan ze vergeten en er dan ineens naar verlangen, waarna ze me weer betoveren zoals ze het elke keer weer doen.
Maar 'my favourite song will say more about my than my mouth ever will', daar moet ik nog even wat langer over nadenken. Ik denk dat vooral de sfeer van de liedjes wat zegt, ik hou van de sfeer in veel dcfc liedjes. Het zorgt voor beelden, plaatjes en kleuren. Dat zijn dingen waar ik van hou, net als van lichtjes. Het zijn donkerblauwe plaatjes met zacht gele lichtjes. Plaatjes die in het geval van deze liedjes iets laten zien wat in principe helemaal niet leuk is, misschien zelfs wel een beetje beangstigend. Maar dat maakt niet dat het geen fijne plaatjes zijn. De sfeer is rustgevend en toch onbekend, beter kan ik het niet verwoorden.
Ik ga nog verder denken over wat deze liedjes over mij zeggen, ik vind het een interessant idee. Hebben jullie een idee? Jullie, die mij van de buitenkant kennen en mij interessant genoeg vinden om mn blog te lezen. Of eigen lievelingsliedjes, met zelfreflecties.
Liedjes, plaatjes en zelfbeelden zijn superinteressant.
3 opmerkingen:
Wow, diep Marjolein
Wat een gedachtegang
ik ben wel nieuwsgierig naar dcfc, ga ik morgen maar eens luisteren=) (het is nu erg laat)
Ik heb inderdaad ook wel lievelingsliedjes, maar als ik een liedje vaak achter elkaar hoor, dan begint het altijd wel even te vervelen.
Het liedje dat ik het vaakst heb 'gedraaid' (ik weet niet of dat mijn lieverlingsteliedje is) is 'headphones' van Jars of Clay(precies 125 keer geluisterd). Het nummer dat ik denk ik altijd mooi zal blijven vinden is 'Roep mij toch aan' van Rolof Mulder. Als ik het nu voor het eerst zou horen, zou dat denk ik niet het geval zijn, maar het heeft gewoon speciale waarde. Ik heb de tekst wel eens op mijn blog gezet. Ik heb ook heel veel liedjes een aantal sterren gegeven, maar dat komt niet (precies) overeen met het aantal keer dat ik het heb geluisterd, best grappig...
...okee misschien is het niet zo grappig
Ik vind dit een heel mooi onderwerp! Amen
Een reactie posten