''Op zwart-witfoto's was alles vanuit grijstonen opgebouwd en leek een voorwerp gelijkwaardig aan een mens, de achtergron daan de voorgrond. Zwart-witfotografie was democratischer en daardoor geheimzinniger, het oog wist niet meteen raad met het beeld, moest er zich een weg in zoeken. En soms verdwaalde het. Vaak waren dat niet de minste foto's.''
Op slot, Bernlef
Wauw, zo klinkt het wel heel bijzonder. Ik ben benieuwd, ik hou veel van goede zwart-wit foto's. Maar zelf deed ik er nooit wat mee, tot nu, Dublin is vast wonderschoon in het zwart-wit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten